ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ
Ελληνικό Σύνταγμα άρθρο 22:
«Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος ,που μεριμνά για την δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού.
Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.»
Εμείς οι συμβασιούχοι,
Τα τελευταία 20 χρόνια είμαστε εκείνοι, που με πάγιο και διαρκή τρόπο, όχι απλά συμπληρώνουμε τις υπηρεσιακές ανάγκες του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά αποτελούμε ουσιαστικό πλέον συστατικό του, αφού χωρίς εμάς δεν μπορεί να λειτουργήσει. Υπάρχουν υπηρεσίες, που οι συμβασιούχοι μετρούν προϋπηρεσία ήδη 2 δεκαετιών, όπως οι συμβασιούχοι μίας μέρας στον ιππόδρομο (Ο.Δ.Ι.Ε.), οι συμβασιούχοι πυροσβέστες (μόνο τα τελευταία 10 χρόνια έχουν «χαθεί» την ώρα του καθήκοντος 22 συνάδελφοι τους), οι συμβασιούχες καθαρίστριες των δημοτικών σχολείων και τόσοι άλλοι.
Από το 2001, τρείς συνεχόμενες κυβερνήσεις (Σημίτη, Καραμανλή, Παπανδρέου) έχουν κάνει καραμέλα το σπουδαιοφανές επιχείρημα, ότι δήθεν, το άρθρο 103, του αναθεωρηθέντος συντάγματος του 2001, απαγορεύει την μετατροπή των συμβάσεων μας σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το ζήτημα αυτό κρίθηκε σε πλήρη ολομέλεια του Αρείου Πάγου το 2006.
Η τότε ομόφωνη απόφαση του Αρείου Πάγου μεταξύ άλλων αποφάσιζε: «…ειδικότερα στην ελληνική έννομη τάξη…η διασφάλιση των εργαζομένων από την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους, δια της προσχηματικής επιλογής της συμβάσεως ορισμένου αντί αορίστου χρόνου, αντιμετωπίζεται βασικά με το άρθρο 8 παρ. 3 ν. 2112/1920…ως «ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο», που εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις συμβάσεων ιδιωτικού δικαίου, ανεξάρτητα αν έχουν συναφθεί στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα. Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή «οι διατάξεις του νόμου αυτού εφαρμόζονται ωσαύτως και επί συμβάσεων εργασίας με ορισμένη χρονική διάρκεια…Κατά την παγιωθείσα στη νομολογία και τη θεωρεία της εν λόγω διάταξης,..., αξιοποιήθηκε γενικότερα για τον ορθό νομικό χαρακτηρισμό των συμβάσεων εργασίας ως ορισμένης ή αόριστης χρονικής διάρκειας, με πληρέστερη μάλιστα προστασία έναντι εκείνης της ως άνω κοινοτικής Οδηγίας, αφού για την εφαρμογή της αρκεί και μία μόνο σύμβαση ορισμένου χρόνου αντί περισσότερων διαδοχικών συμβάσεων όπως απαιτεί η κοινοτική οδηγία. Τούτο δε, λαμβανομένου υπόψη ότι ο ορθός νομικός χαρακτηρισμός ορισμένης σχέσης,…, αποτελεί κατ’ εξοχήν έργο της δικαιοδοτικής λειτουργίας των δικαστηρίων, ανεξάρτητα από τον εκ του νόμου χαρακτηρισμό της συμβατικής σχέσης ως ορισμένου χρόνου...Τέλος, και κατά τις αναθεωρημένες διατάξεις του άρθρου 103 παρ. 7 και 8 του Συντάγματος, α) παρέχεται η δυνατότητα πρόσληψης προσωπικού με ιδιωτικού δικαίου σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου από το Δημόσιο, τα Ν.Π.Δ.Δ., τους Ο.Τ.Α και από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, εφόσον εκδοθεί ειδικός νόμος και οι ανάγκες κάλυψης είναι απρόβλεπτες, πρόσκαιρες και επείγουσες, β) απαγορεύεται η μετατροπή από το νόμο των συμβάσεων αυτών σε αορίστου χρόνου, όταν οι καλυπτόμενες ανάγκες είναι τέτοιες, όπως οι παραπάνω, οπότε αν δεν είναι τέτοιες οι για την κάλυψη αυτών εκδοθέντες νόμοι,…συνιστούν καταστρατήγηση των διατάξεων αυτών και των με βάση τις διατάξεις αυτές εκδοθέντων ειδικών νόμων, γ) στην περίπτωση πρόσληψης προσωπικού για κάλυψη δήθεν απρόβλεπτων, πρόσκαιρων και επειγουσών αναγκών, πλην για κάλυψη πάγιων, μόνιμων και διαρκών αναγκών, εξ αντιδιαστολής, δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις αυτές…αλλά οι διατάξεις που καλύπτουν τις συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου, αορίστου χρόνου. Επομένως, από την απαγόρευση «μετατροπής από το νόμο των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου δεν συνάγεται και απαγόρευση για την αναγνώριση του πραγματικού χαρακτήρα ορισμένης σχέσης, που δεν είναι «μετατροπή» αλλά ορθός χαρακτηρισμός της έννομης σχέσης κατά τη δικαστική διαδικασία.»
Αυτά είπε τότε η περίφημη ομόφωνη απόφαση του Αρείου Πάγου. 11 μέρες μετά, επικυρώθηκαν ουσιαστικά τα παραπάνω, από την πρώτη απόφαση, θετική για όλους εμάς τους συμβασιούχους, του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Τι άλλαξε από τότε; Ποιος, «από μηχανής θεός», παρενέβη και ποιόν έσωσε; Πως φτάσαμε να συζητάμε ξανά το ίδιο θέμα, με τα ίδια στοιχεία, με τους ίδιους νόμους, από το ίδιο σώμα;
Τρείς μήνες περίπου, μετά από την παραπάνω απόφαση του Αρείου Πάγου, ο τότε εισαγγελέας «της Κυβέρνησης», κ. Γεώργιος Σανιδάς, άσκησε αναίρεση εναντίον θετικής απόφασης ασφαλιστικών μέτρων και λίγο αργότερα, συνεδρίασε ξανά, η ίδια πλήρης ολομέλεια του Αρείου Πάγου, η οποία όμως, αυτή τη φορά, αποφάσισε σύμφωνα με τις επιταγές της τότε κυβέρνησης, ανατρέποντας την προ ολίγων μηνών θετική για εμάς απόφαση, γεγονός πρωτοφανές από καταβολής του Αρείου Πάγου.
Για να γίνει κατανοητή η απαίτηση της τότε κυβέρνησης, θα πρέπει να αναφερθεί ότι στην παραπάνω απόφαση, με τρείς μόλις τηλεφωνικές ψήφους διαφορά, η ίδια ολομέλεια του Αρείου Πάγου, αποφάσισε ότι απαγορεύεται η μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, ακόμα κι αν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, δίνοντας έτσι την ερμηνεία που τους βόλευε στο άρθρο 103 του Συντάγματος.
Παρά ταύτα, αν και από τότε προσπάθησαν να βάλουν ταφόπλακα στα όνειρα και το μέλλον της νέας γενιάς αυτού του τόπου, εμείς οι συμβασιούχοι προσφύγαμε για μία ακόμα φορά στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, το οποίο με δύο νέες αποφάσεις υιοθέτησε τα επιχειρήματα μας.
Υπό το πρίσμα των τριών συνολικά, αποφάσεων του Δ.Ε.Κ., στις 20 Ιανουαρίου 2011, η πλήρης Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, για Τρίτη φορά μέσα σε μία τετραετία, θα συζητήσει το ίδιο ζήτημα. Η απόφαση θα είναι καθοριστική για την δικαστική εξέλιξη των εκκρεμών υποθέσεων των συμβασιούχων όλη της χώρας.
Για εμάς, η κυβερνητική πίεση προς το σώμα του Αρείου Πάγου, ενόψει της παραπάνω συζήτησης, είναι δεδομένη. Μόνο ερώτημα μας, ως προς την παραπάνω πίεση είναι, αν θα παραμείνει στον ίδιο βαθμό με την πίεση της προηγούμενης κυβέρνησης ή θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Ήδη η πρώτη ένδειξη εναντίον μας είναι γεγονός, αφού με την εισήγηση του Αρεοπαγίτη κ. Δουλγεράκη, μπαίνει ταφόπλακα στην οποιαδήποτε δικαστική δικαίωσή μας. Στις 20 Ιανουαρίου, η συζήτηση στον Άρειο Πάγο θα ξεκινήσει με την ανάπτυξη της εισήγησης του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κ. Ιωάννη Τέντε, για την οποία διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΣΠΙΣΤΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011.
ΕΧΟΥΜΕ ΛΟΓΟ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ ΟΤΙ ΚΑΙ Ο ΝΥΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΟΧΟΥ ΤΟΥ, κ. Γ. ΣΑΝΙΔΑ.
Αν κάτι είναι όμως βέβαιο, αυτό είναι η δυναμική μας παρουσία έξω από τον Άρειο Πάγο, η οποία θα αποτελέσει ίσως το σημαντικότερο επιχείρημα προς το σώμα της Ολομέλειας, απέναντι στις όποιες κυβερνητικές πιέσεις.
Θα είμαστε εκεί για να θυμίζουμε στο σώμα της Ολομέλειας, ότι έχει ορκιστεί στο Σύνταγμα και στον ελληνικό λαό να είναι ανεξάρτητο και μη υποταγμένο στην όποια πράσινη ή γαλάζια κυβερνητική εξουσία.
Η παρουσία μας έξω από τον Άρειο Πάγο δεν θα εξαντληθεί μόνο κατά τη διάρκεια της συζήτησης στις 20 Ιανουαρίου 2011, αλλά θα συνεχιστεί μέχρι να κατανοήσουν η Αρεοπαγίτες μας ότι δεν μπορούν να προσαρμόζουν τις αποφάσεις τους, ανάλογα με την βούληση των κυβερνώντων, καταπατώντας ουσιαστικά θεσμούς και όρκους και ανατρέποντας την μία απόφαση τους μετά την άλλη σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Τέτοιες συμπεριφορές έρχονται σε πλήρη ρήξη με την δημοκρατία, τους θεσμούς της και τα ίδιο το Σύνταγμα της χώρας μας.
Χρειαζόμαστε αυθεντικούς κληρονόμους του Τερτσέτη και του Πολυζωίδη, οι οποίοι θα αρνηθούν να υπογράψουν την θανατική καταδίκη μιας ολόκληρης γενιάς, η οποία αποτελεί το μέλλον και την προοπτική του κράτους μας.
ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ.
ΟΛΟΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ ΣΤΙΣ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011,
ΣΤΙΣ 8:00π.μ.
ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΣΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ, ΣΤΗΝ ΟΜΗΡΕΙΑ.
20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ, ΜΙΑ ΔΙΚΗ, ΜΙΑ ΖΩΗ
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΗΜΕΡΑ, Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΔΙΚΗ, Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΖΩΗ.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!!!
Για το Πανελλήνιο Συντονιστικό Συμβασιούχων,
• ΚΕΠΥΟ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΟΠΑΔ ( συμβασιούχοι stage)
• ΔΗΜΟΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ ( συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου)
• ΟΑΕΔ + ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ( συμβασιούχοι stage)
• ΔΗΜΟΣ ΨΥΧΙΚΟΥ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ ( συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου)
• ΕΤΑ ΑΕ ( συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου)
• ΥΠΠΟ ( συμβασιούχοι εργασίας , stage)
• ΟΑΕΕ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΔΗΜΟΣ ΑΙΓΑΛΕΩ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΙΚΑ ( συμβασιούχοι stage)
• ΟΓΑ ( συμβασιούχοι stage)
• ΔΗΜΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ – ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ
• ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Δ/ΝΣΗ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΕΣΥΕ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΤΣΑΥ ( συμβασιούχοι stage)
• ΕΛΤΑ ( συμβασιούχοι έργου)
• ΔΗΜΟΣ ΔΑΦΝΗΣ
• ΟΕΚ
• ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝ.ΑΤΤΙΚΗΣ
• ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΚΕΠ
• ΕΛΤΑ (συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου)
• ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
• ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
• ΔΕΗ
• ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ Β. ΕΛΛΑΔΟΣ
• ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΡΗΤΗΣ
• ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
• ΔΗΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
• ΔΟΥ
• ΗΔΙΚΑ
• ΟΔΙΕ
• ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΕΤΣΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΩΝ STAGE!
Πριν από 8 χρόνια
